‘Der Belgier kommt und muß parken’, zo werd mijn komst hier in de Schönhauser Allee een paar weken terug aangekondigd. Men moest mobiliseren. Er is hier tussen voor- en achterhuis een Innenhof waar auto’s geparkeerd staan, en waar ik vorige zomer de mijne kwijt kon, maar nu stond de Smart van Frau Spychala er nog. … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 22: Der Belgier muß parken.
De vrouw die niet bestond mocht langskomen bij 'Uitgelezen', het onvolprezen literatuurprogramma dat nu al zo'n 20 jaar in de Vooruit in Gent maandelijks wordt georganiseerd. De vaste panelleden Fien Sabbe, Anna Luyten en Jos Geysels werden dit keer geflankeerd door Hendrik Vos en Nic Balthazar. https://videopress.com/v/1rdv99oA?resizeToParent=true&cover=true&preloadContent=metadata&useAverageColor=true
Ik zit een beetje omhoog met mijn pacifisme. Mijn afkeer van wapengekletter was altijd vanzelfsprekend. Toen ik op mijn negentiende gekeurd moest worden voor de militaire dienstplicht had ik mij voorbereid op lastige vragen. Ik had gehoord dat men bijvoorbeeld vroeg of ik ook pacifist zou blijven als mijn zus voor mijn ogen verkracht werd. … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: vrede als bubbel.
‘Er is zoiets droefs in de wijze ogen van varkens/ dat zij wel profeten lijken voor de slachttijd’, schreef in 1972 de Nederlandse dichter H.H. ter Balkt (1938-2015), die zich toen overigens zelf nog met de naam van een profeet tooide: Habakuk II de Balker. Het gedicht waaruit deze regels komen (‘Elegie van de varkens’) deed … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: alle varkens roze
Vaak gaat het om de vraag waar en wanneer iets begon. De Palestijnse kwestie begon misschien niet met het uitroepen van de staat Israël, maar al eerder, toen Palestina een mandaatgebied van de Britten was. Volgens zionisten begon het nog lang daarvoor. En sinds we hier in Vlaanderen af en toe parallellen trekken met de … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: Het voorgoed begonnen begin.
Sommige zaken lijken me zo simpel, dat ik niet begrijp waarom anderen er anders over denken. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen ik las dat de verwaarlozing van bejaarden in de geprivatiseerde woonzorgcentra van Orpea tot verontwaardiging leidde bij onder andere politici. Het zijn toch juist de politici (van rechts en zogezegd links) die al … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: vooronderstellingen
Tsitsi Dangarembga was moe. Ze had, zo begreep ik, een rondgang achter de rug langs Duitse boekhandels in heel het land, nadat ze eind oktober in Frankfurt de Friedenspreis des Deutschen Buchhandels 2021 in ontvangst had genomen. Toen ik na maar weer eens een rit met vertraging begin november in Berlijn arriveerde, zat ze in … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 21: november 2021 (2): Tsitsi Dangarembga
Deutschboden van Moritz von Uslar kocht ik een paar weken terug in boekhandel Uslar & Rai in de Schönhauser Allee in Berlijn. De boekhandel is opgericht door Edgar Rai, een auteur van literair werk, en Katharina von Uslar — inderdaad: familie van de auteur van Deutschboden, de zus, om precies te zijn, iets waar ik achter kwam … Doorgaan met het lezen van Deutschboden
Ooit was ik op schrijversbezoek in een klein schooltje. Ik had me goed voorbereid. Het literatuuronderwijs staat dankzij de ene na de andere onderwijshervorming al lange tijd onder druk, en hoewel allerlei experts beweren dat het ‘heus nog wel’ mogelijk is om literatuur te geven, wijst de praktijk uit dat leraren daar door alle andere … Doorgaan met het lezen van Literatuurvaccin. In DSAvond.
Ik heb weleens de neiging om bij bepaalde netelige kwesties uit te roepen dat de oplossing niets met links of rechts zijn te maken heeft, maar alleen met eenvoudig fatsoen. Dat mijn haar overeind komt wanneer ik lees dat investeringssubsidies die de overheid aan een bepaald (en meestal een niet bepaald klein) bedrijf heeft gegeven, … Doorgaan met het lezen van De kleur van het fatsoen. In DSAvond
Zullen we Jürgen C., de ‘dolgedraaide militair met raketwerper’, zoals deze krant kopte, nu eindelijk eens gewoon een terrorist noemen? Was Jürgen C. niet de bleekscheet die hij is, was hij niet extreemrechts, maar extreemlinks geweest – ik wed dat hij allang als terrorist geïdentificeerd zou zijn. Ik heb er geen studie naar verricht, maar … Doorgaan met het lezen van De juiste naam. In DSAvond.
Van mijn middelbare school herinner ik me een fantastische leraar geschiedenis. Hij bracht ons de geschiedenis bij door ons te confronteren met het ene dilemma na het andere. Je kon kiezen voor verschillende mappen, gevuld met fotokopieën van artikelen uit boeken, met internationale en nationale weekbladen, met krantenartikelen. Op de voorkant van de map stond … Doorgaan met het lezen van Dat het stopt… In DSAvond
Ik was een beetje teleurgesteld vanochtend toen ik de krant op de mat vond. Ik had verwacht dat De Standaard vandaag op zijn voorpagina toch op zijn minst ergens een regenboogvlaggetje verstopt zou hebben. Het is vandaag immers de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie. Maar behalve een artikel over skeletonatlete Kim Meylemans, die het … Doorgaan met het lezen van Vlagvertoon. In DSAvond.
Doeners in juichmodus ©epa Arm Nederland. Opnieuw zijn de noorderburen massaal achter hun fietsende Jommeke Mark Rutte aangereden, alsof zijn partij (de rechtsliberale VVD) de afgelopen jaren niet van schandaal naar schandaal is gehobbeld. Al jarenlang is de VVD de partij met de meeste ‘integriteitsschendingen’, zoals dat in Nederland heet. Het gaat daarbij om de … Doorgaan met het lezen van Vandaag in De Standaard: Geen gelul, drie bier
Voor nationalisme heb ik geen talent. Patriottisme vind ik zelfs gevaarlijk. Aan de bovenkant van de erker van mijn ouderlijk huis was een schuin omhoogstaand pijpje gemonteerd, bedoeld om er een vlaggenstok in te steken. Bij ons thuis werd er nooit gevlagd. Ook de in Nederland gebruikelijke vlag-met-schooltas na het behalen van het eindexamen van … Doorgaan met het lezen van Intrede
De storm duurde nog geen kwartier. ‘Unwetter’, had ik een half uurtje eerder al een moeder op straat tegen haar dochtertje horen zeggen, en dat ze snel op de fiets moest om op tijd thuis te raken. Noodweer. Niet meer dan een kwartier. Wij zaten op het terras van de Meierei in de Kollwitzstraße en … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 18: Unwetter.
De ober op het terras van café Anna Blume op de hoek van de Sredzki- en de Kollwitzstraße legt op mijn tafeltje behalve het menu ook een pen en een papiertje waarop ik datum, tijd van aankomst, vermoedelijk tijdstip van vertrek, mijn naam, mijn telefoonnummer en mijn e-mailadres dien te noteren. Mocht zich op het … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 16: het schommelen van de aardkloot
Duitsland was lange tijd een voorbeeldig schuldbewust land. Men zou voor minder. Zelfs een beetje zwaaien met de Duitse vlag werd lang als hoogst ongepast beschouwd. Over het ‘WM-Sommermärchen’, het zomersprookje tijdens de wereldkampioenschappen voetbal in 2006, wordt tot op de dag van vandaag met zorgelijke blik gepraat. Het Duitse team kwam toen niet verder … Doorgaan met het lezen van Schuld. In DS Avond
Nationalisme, dat is altijd een beetje knutselen, een beetje duwen en trekken, frommelen, buigen, en als het niet anders kan, is het met geweld een vierkant blok in een rond gat proberen te hameren, iets wat je ongeduldige kleuters wel eens ziet doen. Het valt ook niet mee. Je moet een hele geschiedenis verzinnen om … Doorgaan met het lezen van Hameren. In DS Avond.
De afgelopen paar jaar heb ik zoveel Duits gelezen, gesproken en gehoord dat ik me er soms op betrap in het Duits over iets na te denken. Nog steeds niet grammaticaal correct. Zelfs wanneer ik niet luidop spreek, frommel ik in mijn gedachten naamvalsuitgangen weg. De afgelopen weken ben ik volop bezig geweest met … Doorgaan met het lezen van Heimat als nachtmerrie
De Inwijkeling - Marc Reugebrink 