‘Was für ‘n Geschmack ist denn das?’ Er bestaat iets wat ‘Berliner Schnauze’ heet, een brutale gevatheid die niet-Berlijners nogal eens op het verkeerde been zet. Ik had in de rokerige Musikkneipe Doors in de Knaackstraße net mijn vaccinatiebewijs laten zien: de QR code zoals die opgeslagen is in mijn Covid.be-app. De wat nors ogende … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 20: november 2021 (1)
1. Johnson. Oktober in Berlijn — nu al voor het tweede jaar op rij. Dit keer niet in de Sundgauer Straße in Zehlendorf, maar net als afgelopen zomer in de Schönhauser Allee in Prenzlauer Berg, in het huis van Birgit Erdmann en Martin Schult. Ik was op voorhand bezorgd dat het me niet zou lukken … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 19: Oktober
Tomtom kent geen ‘Bork am See’. We zijn juist vanuit Prenzlauer Berg naar Charlottenburg gereden om er Anette Daugardt op te pikken, wier voorstelling Trotz we gaan bekijken in, nou ja, in Bork am See, zo heb ik begrepen. Het ligt in de buurt van Kyritz an der Knatter, legt A. uit, een plaatsnaam waarbij … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 17: Trotz
Hier in Berlijn gaat om vier uur ’s middags de zon onder. In de grote winkelstraten hangen alweer lichtslingers onder de arcaden en in Dussmann staat een grote kerstboom. Her en der in de stad bereidt men zich voor op kerstmarkten, terwijl in de Edeka op de Sundgauer Straße al minstens een maand Lebkuchen in … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 13: Brel en Demarczyk
Het Cosima-Filmtheater ligt aan de Varziner Platz, vlakbij de ingang van S-Bahnhof Bundesplatz. Als ik binnenkom heb ik, net als bij Moviemento destijds, het gevoel in een andere tijd te stappen — niet in een kraakpand uit de jaren tachtig, maar in een provinciale bioscoop uit de jaren zestig. Ik wil een flesje chocomel. Ik … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 12: Fragebogen
De meeste Berlijners lopen snel. Grote passen. Op S-Bahnstations word ik links en rechts voorbijgelopen, ook door wat me leeftijdsgenoten lijken te zijn, of zelfs door kranige nog oudere lieden dan ik. Ik kijk altijd wat meewarig naar joggende mensen, naar mensen die in de vele parken die Berlijn rijk is aan allerlei daar opgestelde … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 11: Pflicht
Bij de Brandenburger Tor is men er klaar voor: de viering van dertig jaar Mauerfall morgen. Er zijn podia gebouwd, de Brandenburger Tor is vanaf de Straße des 17.Juni nog nauwelijks te zien. Boven het wegdek hangt een in de wind ritselend en bewegend tapijt van meer dan 100.000 beschreven stukjes zeildoek. Het is een kunstwerk … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 9: De Unrechtstaat en Badass Female Guitarists
Toerist wil ik natuurlijk niet meer zijn. Afgelopen weekend stond in de SZ een artikel waarin correspondenten buitenland van de krant schreven over wat ze in den vreemde misten. ‘Heimat finden’ heette het. Geen vlagvertoon, niet ‘de normen en waarden’, of de slogans waarmee nationalisten gewoonlijk op de proppen komen, inclusief de claim dat ‘iedereen’ … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 5: Ich bin kein Tourist
Over ‘Du’ en ‘Sie’ ging het. We zaten in een Indisch restaurant in Steglitz, een wijk drie S-Bahnstations van Sundgauer Straße verwijderd. Ik was die dag met Uwe Neumann en Ian Melrose meegereisd naar Zieckau, een vlekje ongeveer 90 kilometer ten zuiden van Berlijn, afhankelijk van waar je ‘Berlijn’ laat beginnen. Voor ons was het … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 3: Sie in Zieckau
“Wenn ich nach Osten komme, fühle ich mich wie ein Fremder...” De taxichauffeuse die ons van een parkeerplaats aan de Sömmeringstraße in Charlottenburg naar ons tijdelijk appartement in Friedrichshain rijdt, zegt het op het moment dat we de Siegessäule net zijn gepasseerd en de Brandenburger Tor recht voor ons ligt. We komen van de première … Doorgaan met het lezen van Thuisverlangen*
Marc Reugebrink — De Inwijkeling 