De ober op het terras van café Anna Blume op de hoek van de Sredzki- en de Kollwitzstraße legt op mijn tafeltje behalve het menu ook een pen en een papiertje waarop ik datum, tijd van aankomst, vermoedelijk tijdstip van vertrek, mijn naam, mijn telefoonnummer en mijn e-mailadres dien te noteren. Mocht zich op het … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 16: het schommelen van de aardkloot
Als ik terugrijd vanuit Berlijn naar Gent ruik ik de sigarettenrook van de avond daarvoor. Achter mijn stoel hangt mijn in de Humana gekochte 'sakko' van Christian Berg, en hij ruikt alsof hij toebehoort aan de kettingroker die ik ooit was. Ik verbeeld me dat ook uit mijn haar sigarettenrook opstijgt. Mijn keel is rauw. … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 14 (slot): Zur Insel
Hier in Berlijn gaat om vier uur ’s middags de zon onder. In de grote winkelstraten hangen alweer lichtslingers onder de arcaden en in Dussmann staat een grote kerstboom. Her en der in de stad bereidt men zich voor op kerstmarkten, terwijl in de Edeka op de Sundgauer Straße al minstens een maand Lebkuchen in … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 13: Brel en Demarczyk
Soms hangt er nevel boven de sporen van S-Bahnhof Sundgauer Straße. En als ik vanuit Charlottenburg via Nikolassee terugspoor naar waar ik nu al weken verblijf, heb ik zelfs wel eens het gevoel dat ik Berlijn uitrijd. Alsof ik zelfs hier niet meer ben. Het stuk van station Grunewald naar Nikolassee moet één van de … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 10: Nevel
Moviemento is een kleine bioscoop op de Kottbusser Damm, op de grens van Kreuzberg en Neukölln. Men vertoont er de meer alternatieve films en documentaires, men organiseert er het Pornfilmfestival Berlin, maar ook de laatste Tarantino behoort tot het repertoire, de film waarvoor wij — vrouw, dochter en ik — gekomen zijn. Je mag ervan uitgaan … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 8: Deckel
Toerist wil ik natuurlijk niet meer zijn. Afgelopen weekend stond in de SZ een artikel waarin correspondenten buitenland van de krant schreven over wat ze in den vreemde misten. ‘Heimat finden’ heette het. Geen vlagvertoon, niet ‘de normen en waarden’, of de slogans waarmee nationalisten gewoonlijk op de proppen komen, inclusief de claim dat ‘iedereen’ … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 5: Ich bin kein Tourist
Een andere Kiez. Schönhauser Allee, de kruising met de Ebenswalder Straße, Pappel- en Kastanienallee. België is niet het enige land met hopeloos ingewikkelde kruispunten. Als ik in U-Bahnhof Ebenswalder Straße uitstap, ben ik gedesoriënteerd. Het metrostation bevindt zich daar boven straatniveau. Eenmaal op straat loop ik de verkeerde kant op. Na 500 meter dan toch … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 2: Daniela Dahn
