De afgelopen paar jaar heb ik zoveel Duits gelezen, gesproken en gehoord dat ik me er soms op betrap in het Duits over iets na te denken. Nog steeds niet grammaticaal correct. Zelfs wanneer ik niet luidop spreek, frommel ik in mijn gedachten naamvalsuitgangen weg. De afgelopen weken ben ik volop bezig geweest met … Doorgaan met het lezen van Heimat als nachtmerrie
‘Wie vaak verhuist kent de diepgaande verbazing in steeds andere ruimten opnieuw zichzelf te zijn en niet een ander te worden’, schreef Anneke Brassinga in Hapschaar, een prachtig boek dat verscheen in het jaar dat ik naar Gent verhuisde (1998). ‘Wie honkvast is begrijpt niet dat wonen een leergang is. Afscheid nemen, pathetisch gezegd, laten … Doorgaan met het lezen van Huis
Het Cosima-Filmtheater ligt aan de Varziner Platz, vlakbij de ingang van S-Bahnhof Bundesplatz. Als ik binnenkom heb ik, net als bij Moviemento destijds, het gevoel in een andere tijd te stappen — niet in een kraakpand uit de jaren tachtig, maar in een provinciale bioscoop uit de jaren zestig. Ik wil een flesje chocomel. Ik … Doorgaan met het lezen van Dagen in Berlijn 12: Fragebogen
Eind oktober interview ik in Flagey een aantal Duitse auteurs over hun bijdrage aan het boek Eure Heimat ist unser Albtraum (Jullie heimat is onze nachtmerrie). Ik was verrast om al op de eerste bladzijde in het voorwoord te lezen dat ‘Heimat’ door de samenstelsters wordt ingevuld als het ideaal van ‘een homogene, christelijke witte samenleving, … Doorgaan met het lezen van Heimat en heimwee. In DSAvond (en de volgende dag in DS).
Tony Nicklinson, zo heet het meest recente slachtoffer van law & order — in Groot-Brittannië dit keer. Zeven jaar geleden werd hij getroffen door een beroerte en sindsdien is hij volledig verlamd en alleen in staat om via een computer te communiceren door met zijn ogen te knipperen of zijn hoofd te bewegen. De man … Doorgaan met het lezen van Niet nu
