Nacht van de poëzie – Utrecht, 4 oktober 2025

https://videopress.com/v/wI28Jt8C?resizeToParent=true&cover=true&preloadContent=metadata&useAverageColor=true Ik had me voorgenomen om het uit het hoofd te doen – nee, ik had het Piet Piryns beloofd. Op een zaal met zoveel mensen was ik niet voorbereid, en hoewel ik normaliter geen last heb van plankenkoorts (tenzij ik iets doe wat ik eigenlijk niet kan; gitaarspelen bijvoorbeeld), was ik nu toch behoorlijk … Doorgaan met het lezen van Nacht van de poëzie – Utrecht, 4 oktober 2025

Hoe relevant moet je zijn?

Uit Duitsland komt het bericht dat de toentertijd zo riant door de regering Merkel uitgedeelde Corona-Hilfe voor kunstenaars allerhande blijkbaar massaal en integraal wordt teruggevorderd door de regering Merz. Ik kreeg het destijds bepaald warm van de toespraak die Merkel in volle coronatijd op tv hield over het immense belang van cultuur voor de samenleving, … Doorgaan met het lezen van Hoe relevant moet je zijn?

Das Narrenschiff van Christoph Hein

In Christoph Heins eerder dit jaar verschenen roman Das Narrenschiff is sprake van 'een haast anachronistisch aandoend auctoriëel vertelperspectief', schreef Jana Hensel in haar recensie in Die Zeit. Daar moest ik even over nadenken – niet over de vraag of het klopt dat het om een auctoriële verteller gaat (het klopt), maar over de vraag of een vertelperspectief … Doorgaan met het lezen van Das Narrenschiff van Christoph Hein

Administratief ernstig ziek (long read)

De VW Golf III, 1.6 benzine Aan administratie heb ik altijd een broertje dood gehad. Ik word 's nachts nog wel eens wakker omdat ik alweer gedroomd heb dat ik alle tentamenbriefjes voor de Nieuwe Lerarenopleiding niet bij elkaar heb, en dus niet kan afstuderen. Ik studeerde in 1984 af. Ik was toen al een … Doorgaan met het lezen van Administratief ernstig ziek (long read)

Vandaag in DSAvond: de mensen willen niet veranderen

Met Trump in het Witte Huis dringt de vraag zich hernieuwd op: hoe is het in godsnaam mogelijk dat hele volksstammen kiezen voor een psychopathische narcist en in hem zoiets als de nieuwe heiland zien? De vraag wat de Duitsers ooit in Hitler zagen, is bij mijn weten ook nooit helemaal naar tevredenheid beantwoord. Ik … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: de mensen willen niet veranderen

Vandaag in DSAvond: vechten voor rechten

Het is blijkbaar een tijd om patriottisch te zijn. De Verenigde Staten zitten met een ziekelijk narcistische crimineel die de vieze zaakjes die hij deed als vastgoedmogol nu op wereldwijde schaal probeert voort te zetten. In Rusland zit een al even grote misdadiger met dwaze nationalistische ideeën. Er dreigt oorlog, wat betekent: de oorlog die … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: vechten voor rechten

Vandaag in DSAvond: testosteron

Mannen… Wat moeten we toch met onszelf aanvangen? Ik vind het VIAS nu niet onmiddellijk de meest betrouwbare bron als het erom gaat de aard van de man te doorgronden, maar om de cijfers kunnen we niet heen: de man is een brokkenpiloot. Acht op de tien verkeersdoden in Vlaanderen zijn mannen. Ze zitten vaker … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: testosteron

Vandaag in DSAvond: wantrouwen

Bij de laatste verkiezingen is mijn stem verloren gegaan. Ik zat die dag in het buitenland. Geen probleem, dan regel ik een volmacht voor mijn vrouw. Maar dat bleek niet zo eenvoudig als het ooit wel was. Er moesten afspraken gemaakt worden bij het administratief centrum van de stad, je moest nummertjes trekken, in de … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: wantrouwen

Vandaag in DSAvond: Duitsland tegen zichzelf

Het goede nieuws is dat in Duitsland 80% niet voor de fascisten heeft gekozen. Uiteraard staat kanzlerkandidate Alice Weidel van de AfD tussen volbloed fascist Björn Höcke en de al evenmin onbesproken covoorzitter Tino Chrupalla op foto’s te glunderen na de gigantische winst van haar partij. En in het tv-debat dat volgde op ZDF en … Doorgaan met het lezen van Vandaag in DSAvond: Duitsland tegen zichzelf

Duizend en miljoenen

Das Philosophenschiff van Michael Köhlmeier was het laatste boek dat ik in 2024 las, en pas het eerste dat ik van deze auteur lees. Het is het verhaal van de architecte Anouk Perleman-Jacob die op haar honderdste verjaardag aan de op die gelegenheid uitgenodigde schrijver vraagt of hij haar leven 'als een roman' vertellen wil. … Doorgaan met het lezen van Duizend en miljoenen

Kinderhymne

Het is inmiddels alweer jaren geleden dat ik het DDR-Museum in de Karl-Liebknecht-Straße in Berlijn bezocht. Ik herinner me niet meer of ik toen al zo op mijn qui-vive was als een paar jaar later in het Tränenpalast aan de Friedrichstraße, de bekende voormalige grensovergang. Daar vertoonde men twee filmpjes van hetzelfde voorval, één vanuit … Doorgaan met het lezen van Kinderhymne

De consumens en de Landeswahlen in Duitsland

Natuurlijk won de AfD in Thüringen, Saksen en nu ook Brandenburg. De peilingen gaven het al heel lang aan, en zelfs het feit dat de voorman in Thüringen, de infame Björn Höcke, volgens het gerecht officieel een 'fascist' genoemd mag worden, heeft velen er niet van weerhouden onverdroten zijn bolletje rood te kleuren. Nu kan … Doorgaan met het lezen van De consumens en de Landeswahlen in Duitsland

Het verhaal dat we zijn – over o.a. Hilmar Klute

Womöglich ging es jetzt darum, unsere Gegenwart möglichst grell und restlos auszuleuchten, anstatt in den Leidenschaften der Vergangenheit zu wühlen, um irgendein Stoff für ein biographisches Epos daraus zu gewinnen,  [Misschien ging het er nu om ons heden zo helder en volledig mogelijk te belichten in plaats van te graven in de passies uit het … Doorgaan met het lezen van Het verhaal dat we zijn – over o.a. Hilmar Klute

Tubantia en melancholie

Ik herinner me nog goed de vage trots die ik voelde wanneer mijn ouders, niet zelden met foto, in 'de Tubantia' stonden, zoals wij zeiden. Dat ging gewoonlijk over een toneelvoorstelling van 'Ons genoegen', een toneelvereniging uit het vlak bij Goor gelegen Diepenheim, die minstens een keer per jaar in Hotel-Café-Restaurant Roelofsen een voorstelling gaf. … Doorgaan met het lezen van Tubantia en melancholie

Als kritiek als gejammer wordt weggezet…

Een paar dagen geleden kreeg ik een mail uit Berlijn met in attachment een artikel uit de Frankfurter Allgemeine Zeitung. Onder de kop 'Herr Oschmann, so war das wirklich mit "Dunkeldeutschland"' wordt bericht hoe talkshowhost Markus Lanz, een beetje een ijdeltuit met desalniettemin een niet onaardig praatprogramma dat iedere dinsdag, woensdag en donderdag te zien is … Doorgaan met het lezen van Als kritiek als gejammer wordt weggezet…

…woont en werkt niet in Gent

Bij de voorbereiding van de publicatie van Om honing gaat het niet lijk ik scherper op te letten dan ik het ooit bij een van mijn romans deed. Niet helemaal onlogisch, natuurlijk. Hoewel ik bij de ontdekking van een druk- of achtergebleven spelfout in een van mijn romans altijd een klein moment de neiging heb om de … Doorgaan met het lezen van …woont en werkt niet in Gent