Met de post kwam vandaag het interview dat op 1 mei in Trouw stond. Het blijft grappig: de ruimte die zo’n foto inneemt en wat daardoor ongezegd blijft in een interview over een boek dat onder meer dat soort zaken aan de orde stelt. Het geeft in zekere zin de essentie weer van een boek dat het realisme én de romantiek van het hedendaagse schrijverschap alleen kan samenbrengen in een paradox. Hoe stond dat in De Standaard der Letteren van 27 april?
“Marc Reugebrink zoekt in dit boek voortdurend de grenzen van een eigen ‘tussenpositie’ op. Het is een plek tussen schreeuwen en stamelen, maar ook tussen het nieuwe thuisland België en de onoverkomelijkheid van de oranje heimat. ‘Trouw blijven aan wat blijvend wil ontkomen’, zo luidt Reugebrinks devies. Het lukt hem met dit boek vol uiterst actuele, brandend relevante en prikkelende teksten wonderwel.”
Aldus Bert Van Raemdonck — die voortaan mijn pr mag verzorgen uiteraard.
Marc Reugebrink — De Inwijkeling 